βρῶμα

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : βρώμα

Grec ancien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de βιβρώσκω, bibrṓskō (« dévorer », « manger avec avidité »), avec le suffixe -μα, -ma.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif τὸ βρῶμα τὰ βρώματα τὼ βρώματε
Vocatif βρῶμα βρώματα βρώματε
Accusatif τὸ βρῶμα τὰ βρώματα τὼ βρώματε
Génitif τοῦ βρώματος τῶν βρωμάτων τοῖν βρωμάτοιν
Datif τῷ βρώματι τοῖς βρώμασι(ν) τοῖν βρωμάτοιν

βρῶμα, brôma neutre

  1. Ce qu’on mange.
    1. Nourriture, aliment.
    2. Repas.
    3. (Par suite) Jouissance que procure un repas.
      1. (Sens figuré) Jouissance exquise.
  2. Ce qui est mangé ou rongé.
    1. Plaie produite par un ulcère, ulcère.
    2. Carie des dents.
  3. Action de dévorer.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]