μαρτυρία

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de μάρτυρος, marturos, avec le suffixe -ία, -ía.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	μαρτυρία	αἱ	μαρτυριαι	τὼ	μαρτυρία
Vocatif		μαρτυρία		μαρτυριαι		μαρτυρία
Accusatif	τὴν	μαρτυρίαν	τὰς	μαρτυρίας	τὼ	μαρτυρία
Génitif	τῆς	μαρτυρίας	τῶν	[[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]]	τοῖν	μαρτυρίαιν
Datif	τῇ	μαρτυρίᾳ	ταῖς	μαρτυρίαις	τοῖν	μαρτυρίαιν

μαρτυρία, marturía féminin

1. Action de témoigner, témoignage.
2. Déposition d'un témoin.

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage