παροιμία

Grec

Étymologie

Du grec ancien παροιμία, paroimía (« proverbe »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	παροιμία	οι	παροιμίες
Génitif	της	παροιμίας	των	παροιμιών
Accusatif	τη(ν)	παροιμία	τις	παροιμίες
Vocatif		παροιμία		παροιμίες

παροιμία (parimía) Erreur sur la langue ! féminin

1. Proverbe.

Grec ancien

Étymologie

Composé de πάροιμος (« voisin ») et -ία.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	παροιμία	αἱ	παροιμιαι	τὼ	παροιμία
Vocatif		παροιμία		παροιμιαι		παροιμία
Accusatif	τὴν	παροιμίαν	τὰς	παροιμίας	τὼ	παροιμία
Génitif	τῆς	παροιμίας	τῶν	[[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]]	τοῖν	παροιμίαιν
Datif	τῇ	παροιμίᾳ	ταῖς	παροιμίαις	τοῖν	παροιμίαιν

παροιμία, paroimía *\pa.roi̯.ˈmi.aː\ féminin

1. Proverbe, maxime.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

• « παροιμία », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage