σύντηξη

Grec

Étymologie

Du grec ancien σύντηξις, suntêxis, dérivé de συντήκω, suntêkô, avec le suffixe -σις, -sis.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	σύντηξη	οι	συντήξεις
Génitif	της	σύντηξης συντήξεως	των	συντήξεων
Accusatif	τη(ν)	σύντηξη	τις	συντήξεις
Vocatif		σύντηξη		συντήξεις

σύντηξη (síndiksi) \Prononciation ?\ féminin

1. Fusion, action de fusionner.
   • Η πυρηνική σύντηξη είναι το αντίθετο της πυρηνικής σχάσης.

     La fusion nucléaire est le contraire de la fission nucléaire.