adoptéieren

Luxembourgeois

Étymologie

Emprunt du verbe français.

Verbe

Infinitif	adoptéieren
Verbe auxiliaire	hunn
Participe passé	adoptéiert
Indicatif
Présent	ech adoptéieren du adoptéiers hien, si, hatt adoptéiert mir adoptéieren dir adoptéiert si adoptéieren	Passé composé	ech hunn adoptéiert du hues adoptéiert hien, si, hatt huet adoptéiert mir hunn adoptéiert dir hutt adoptéiert si hunn adoptéiert
Prétérit	verbe sans prétérit	Plus-que-parfait	ech hat adoptéiert du has adoptéiert hien, si, hatt hat adoptéiert mir haten adoptéiert dir hat adoptéiert si haten adoptéiert
Futur I	ech wäert adoptéieren du wäerts adoptéieren hien, si, hatt wäert adoptéieren mir wäerten adoptéieren dir wäert adoptéieren si wäerten adoptéieren	Futur II	ech wäert adoptéiert hunn du wäerts adoptéiert hunn hien / si, hatt wäert adoptéiert hunn mir wäerten adoptéiert hunn dir wäert adoptéiert hunn si wäerten adoptéiert hunn
Conditionnel
Conditionnel présent	ech géif adoptéieren du géifs adoptéieren hien, si, hatt géif adoptéieren mir géifen adoptéieren dir géift adoptéieren si géifen adoptéieren	Conditionnel passé	ech hätt adoptéiert du häss adoptéiert hien, si, hatt hätt adoptéiert mir hätten adoptéiert dir hätt adoptéiert si hätten adoptéiert
Impératif
adoptéier! adoptéiert!

adoptéiere(n) \a.dop.te.jə.ʁən\

1. Adopter (un enfant).
   • Well se keng Kanner kréie kënnen, hu si e Weesekand adoptéiert. : Comme ils ne peuvent avoir d’enfant, ils ont adopté un orphelin.
2. Adopter, s’approprier.
   • Zanter en d’Pensioun huet, huet en e ganz neie Liewensstiel adoptéiert. : Depuis qu’il a sa pension, il a adopté un tout nouveau style de vie.
3. Adopter, approuver (par vote).
   • De Gesetzprojet gouf an der Nuecht eestëmmeg adoptéiert. : Le projet de loi a été adopté à l’unanimité cette nuit.

Notes

La forme de ce mot avec n final est utilisée lorsque le mot qui suit débute soit par une voyelle, soit par les consonnes d, h, n, t ou z (règle « de l’Eifel »), sinon « adoptéiere » est utilisé.

Synonymes

• (3) unhuelen