anonymus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Afrikaans[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin anonymus (« sans nom »).

Nom commun [modifier le wikicode]

anonymus

  1. Inconnu.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien ἀνώνυμος, anônymos (« sans nom »).

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif anonymus anonymă anonymum anonymī anonymae anonymă
Vocatif anonyme anonymă anonymum anonymī anonymae anonymă
Accusatif anonymum anonymăm anonymum anonymōs anonymās anonymă
Génitif anonymī anonymae anonymī anonymōrŭm anonymārŭm anonymōrŭm
Datif anonymō anonymae anonymō anonymīs anonymīs anonymīs
Ablatif anonymō anonymā anonymō anonymīs anonymīs anonymīs

anonymus \Prononciation ?\

  1. Anonyme, dont on ne sait pas le nom.

Références[modifier le wikicode]

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin anonymus (« sans nom »).

Nom commun [modifier le wikicode]

anonymus ou anonimus

  1. Inconnu.

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 57,6 % des Flamands,
  • 62,1 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]