antic

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Antic

Anglais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin antiquus (« antique, ancien »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
antic
\ˈæn.tɪk\
antics
\ˈæn.tɪks\

antic \ˈæn.tɪk\

  1. Farce (blague, action qui a quelque chose de plaisant, de bouffon ou de ridicule).

Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]

  • foolishness (« bêtise »)
  • jest (« facétie »)
  • prank (« farce, canular »)
  • something silly (« bêtise »)

Adjectif [modifier le wikicode]

Nature Forme
Positif antic
Comparatif more antic
Superlatif most antic

antic \ˈæn.tɪk\

  1. (Vieilli) Bizarre, étrange.
    • This was an antic fellow, half peddler and half mountebank, who travelled about the country on foot to vend hones, strops, razors, washballs, harness-paste, medicine for dogs and horses, cheap perfumery, cosmetics, and such-like wares, which he carried in a case slung to his back. (Oliver Twist - Charles Dickens)
      C’était un vieux routier, à la fois colporteur et charlatan, qui parcourait à pied les campagnes pour vendre des pierres à repasser, des cuirs à rasoir, des rasoirs, des savonnettes, du cirage pour les harnais, des drogues pour les chiens et les chevaux, de la parfumerie commune, du cosmétique et autres articles semblables, contenus dans une balle qu’il portait sur son dos.
  2. (Vieilli) Moche, grotesque

Verbe [modifier le wikicode]

Temps Forme
Infinitif to antic
\ˈæn.tɪk\
Présent simple,
3e pers. sing.
antics
\ˈæn.tɪks\
Prétérit anticked
\ˈæn.tɪkt\
Participe passé anticked
\ˈæn.tɪkt\
Participe présent anticking
\ˈæn.tɪk.ɪŋ\
voir conjugaison anglaise

antic \ˈæn.tɪk\

  1. (Très rare) Faire des bêtises.

Prononciation[modifier le wikicode]

Catalan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin antiquus (« d’autrefois, ancien »).

Adjectif [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Masculin antic
[ənˈtik]
antics
[ənˈtiks]
Féminin antiga
[ənˈtiɣə]
antigues
[ənˈtikəs]

antic

  1. Ancien, antique.
    • Com evident experiència mostra, la debilitat de la nostra memòria, sotsmetent fàcilment a oblivió no solament los actes per longitud de temps envellits, mas encara los actes frescs de nostres dies, és estat doncs molt condecent, útil e expedient deduir en escrit les gestes e històries antigues dels homens forts e virtuosos, com sien espills molt clars, exemples e virtuosa doctrina de nostra vida, segons recita aquell gran orador Tul·li — (Joanot Martorell, Tirant lo blanc, prologue)

Dérivés[modifier le wikicode]

Synonymes[modifier le wikicode]

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Occitan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin antiquus (« d’autrefois, ancien »).

Adjectif [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Masculin antic
\anˈtik\
antics
\anˈtit͡s\
Féminin antica
\anˈti.ko̞\
anticas
\anˈti.ko̞s\

antic \anˈtik\ (graphie normalisée)

  1. Antique.

Dérivés[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

  • France (Béarn) : écouter « antic [an'tik] »

Références[modifier le wikicode]