arvor
:
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Dérivé de mor, avec le préfixe ar-.
- Du moyen breton aruor, armor[1].
- À comparer avec les mots arfor en gallois, arvor en cornique, aremoricos en gaulois.
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
arvor | arvorioù |
arvor \ˈarvor\ masculin
- Littoral (région côtière).
- Roperzh ar Mason en deus gouezet adkrouiñ el levr-mañ, evel e-barzh Chal ha Dichal holl zouster ar Morbihan, e arvor, pinvidik, gwak un tammig, evel e cʼhlannoù traezhek izel. — (Youenn Olier, Prederiadennoù e sigur un nebeut skrivagnerion vrezhonek, in Al Liamm, no 31, mars–avril 1952, page 33)
- Roperzh ar Mason a su recréer dans ce livre, comme dans Chal ha Dichal, toute la douceur du Morbihan, son littoral, riche, un peu délicat, comme ses rives de sable basses.
- Edo ar cʼhiz rei da arvoriou Aostralia ano ar merdead o gwelas da genta. — (Meven Mordiern, Istor ar bed, in Gwalarn, no 128-129, juillet-août 1939, page 31)
- Il était coutume de donner aux rivages australien le nom du marin qui les avait vus en premier.
- Roperzh ar Mason en deus gouezet adkrouiñ el levr-mañ, evel e-barzh Chal ha Dichal holl zouster ar Morbihan, e arvor, pinvidik, gwak un tammig, evel e cʼhlannoù traezhek izel. — (Youenn Olier, Prederiadennoù e sigur un nebeut skrivagnerion vrezhonek, in Al Liamm, no 31, mars–avril 1952, page 33)
Dérivés[modifier le wikicode]
Adjectif [modifier le wikicode]
arvor \ˈarvor\
- Maritime (du littoral).
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499