balanceren

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du français balancer.

Verbe [modifier le wikicode]

Présent Prétérit
ik balanceer balanceerde
jij balanceert
hij, zij, het balanceert
wij balanceren balanceerden
jullie balanceren
zij balanceren
u balanceert balanceerde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben balancerend gebalanceerd

balanceren \Prononciation ?\ intransitif ou transitif

  1. Se tenir en équilibre.
  2. Balancer, hésiter.
  3. (Transitif) (Automobile) Équilibrer.
    • De wielen balanceren.
      Équilibrer les roues.
  4. (Transitif) (Commerce) Faire le bilan.
  5. (Transitif) (Statistiques) Pondérer.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 99,0 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]