banniel
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du moyen breton banier[1], issu de l’ancien français.
- À comparer avec les mots baner en gallois et cornique (sens identique).
Nom commun [modifier le wikicode]
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | banniel | bannieloù |
Adoucissante | vanniel | vannieloù |
Durcissante | panniel | pannieloù |
banniel \ˈbãnjɛl\ masculin
- (Vexillologie) Bannière, drapeau.
- Bez’ e oa war eor el lenn-se regennadoù listri brezel eus pep korn ar bed, hag eveljust kement hini, bras ha bihan, a zouge war lein e wern banniel steredennet ar Stadoù Unanet. — (Jarl Priel, Va zammig buhez, Éditions Al Liamm, 1954, page 102)
- Sur ce lac(-là) il y avait, à l’ancre, des rangées de vaisseaux de guerre de tous les coins du monde, et bien entendu chacun, grands et petits, portait au bout de son mat la bannière étoilée des États-Unis.
- Bez’ e oa war eor el lenn-se regennadoù listri brezel eus pep korn ar bed, hag eveljust kement hini, bras ha bihan, a zouge war lein e wern banniel steredennet ar Stadoù Unanet. — (Jarl Priel, Va zammig buhez, Éditions Al Liamm, 1954, page 102)
Dérivés[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499