blázen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Blažen, blažen, błazen, blazen

Tchèque[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du vieux slave qui donne le polonais błazen, le slovaque blázon, le russe dialectal blazen ; plus avant, d’origine obscure : peut-être apparenté à blahý[1] ou au latin flaccus[2] : « faible [d'esprit] ».

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif blázen blázni
Génitif blázna bláz
Datif bláznovi bláznům
Accusatif blázna blázny
Vocatif blázne blázni
Locatif bláznovi bláznech
Instrumental bláznem blázny

blázen \blaːzɛn\ masculin animé

  1. Fou.
    • V nemocnici jsem potkal opravdového blázna.
      À l'hopital, j'ai rencontré un vrai fou.
  2. (Sens figuré) Fou.
    • Jsem do ní blázen.
      Je suis fou d'elle.
    • Jsem z toho blázen.
      Cela me passionne (je suis fou de cela).

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Jiří Rejzek, Dictionnaire étymologique tchèque, Leda, Prague, 2001
  2. Julius PokornyIndogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage