chascun

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Ancien français[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(842) cadhuna (féminin singulier). Du latin cascunum.

Adjectif [modifier le wikicode]

Nombre Cas Masculin Féminin Neutre
Singulier Sujet chascuns chascune chascun
Régime chascun
Pluriel Sujet chascun chascunes
Régime chascuns

chascun \Prononciation ?\ masculin

  1. Chaque.
    • en chascun chapistre particulier je ferai connoistre premierement chascune maladie — (H. de Mondeville, Chirurgie, traduction anonyme en français, 1314. Édition de Alphonse Bos, page 38.)

Pronom [modifier le wikicode]

chascun \Prononciation ?\ masculin

  1. Chacun.

Variantes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Moyen français[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’ancien français chascun.

Pronom [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
Masculin chascun
\Prononciation ?\
chascuns
\Prononciation ?\
Féminin chascune
\Prononciation ?\
chascunes
\Prononciation ?\

chascun *\Prononciation ?\ masculin

  1. Chacun.
    • Lors dist Pantagruel, pleut à dieu que chascun, de vous eussent deux paires de sonnettes de sacre au menton, & que ie eusse au mien les grosses horologes de Renes, de Poictiers, de Tours, & de Cambray, pour veoir l'aubade que nous donnerions au remuement de noz badigoinces. — (François Rabelais, Pantagruel, 1532.)

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]