chemicus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De chemia (« chimie ») avec le suffixe -icus.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif chemicus chemică chemicum chemicī chemicae chemică
Vocatif chemice chemică chemicum chemicī chemicae chemică
Accusatif chemicum chemicăm chemicum chemicōs chemicās chemică
Génitif chemicī chemicae chemicī chemicōrŭm chemicārŭm chemicōrŭm
Datif chemicō chemicae chemicō chemicīs chemicīs chemicīs
Ablatif chemicō chemicā chemicō chemicīs chemicīs chemicīs

chemicus \Prononciation ?\

  1. Chimique.
    • Systema periodicum omnium elementorum ordo est. In hoc systemate, nomina elementorum chemicorum saepe e lingua Latina derivata sunt.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin chemicus.

Nom commun [modifier le wikicode]

chemicus

  1. Chimiste.

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,4 % des Flamands,
  • 97,4 % des Néerlandais.


Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]