fen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : fén, fèn, fɛn

Français[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du mandarin .

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
fen fens
\fɛn\

fen \fɛn\ masculin

  1. Monnaie chinoise.
    • La plus petite, celle d’un fen, valait 0,0007 pennies. — (Rowan Simons, Des Bambous dans la surface de réparation: L’histoire vraie de l’Anglais qui a fait jouer au football un milliard de Chinois, 2015)

Prononciation[modifier le wikicode]

Anagrammes[modifier le wikicode]

Modifier la liste d’anagrammes

Ancien occitan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin fenum.

Nom commun [modifier le wikicode]

fen masculin

  1. Foin.

Variantes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

Anglais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Apparenté à fange, fagne, à veen en néerlandais.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
fen
\fɛn\
fens
\fɛnz\

fen \fɛn\

  1. (Géographie) Marais, marécage, tourbière oligotrophe, tourbière minérotrophe.

Prononciation[modifier le wikicode]

Occitan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin fenum.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
fen
\feⁿ\
fens
\feⁿˢ\

fen \feⁿ\ (graphie normalisée) masculin

  1. Foin.
    • Annada de fen, annada de res.
      Année de foins, année de rien.
    • Las vacas a l’estable manjavan de bon fen. — (Jean Boudou, Lo pan de froment, 1953 [1])
      Les vaches à l’étable manjaient du bon foin.
    • Lo trabalh s’acabava pas jamai a cò nòstre. La darrièira carrada de fen descargada sus la fenial, la meisson començava. — (Jean Boudou, La grava sul camin, 1956 [1])
      Le travail ne s’achevait jamais chez nous. La dernière charretée de foin déchargée dans le fenil, la moisson commençait.
    • Lor empliguèri lo rastèl de fen, que mangèsson un pauc. — (Jean Boudou, Lo libre de Catòia, 1966 [1])
      Je leur remplis le râtelier de foin, pour qu’elles mangent un peu.

Références[modifier le wikicode]

Slovène[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Duel Pluriel
Nominatif fen fena feni
Accusatif fen fena fene
Génitif fena fenov fenov
Datif fenu fenoma fenom
Instrumental fenom fenoma feni
Locatif fenu fenih fenih

fen \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Sèche-cheveux.

Tchèque[modifier le wikicode]

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

fen \Prononciation ?\ féminin

  1. Génitif pluriel de fena.

Wolof[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe [modifier le wikicode]

fen \Prononciation ?\

  1. Mentir.

Prononciation[modifier le wikicode]