fortiĝo

Voir aussi : fortigo

Espéranto

Dans d’autres systèmes d’écriture : fortigxo, fortigho

Étymologie

De forta (« fort »), -iĝ- (« devenir ») et -o (terminaison des noms).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	fortiĝo \for.'ti.d͡ʒo\	fortiĝoj \for.'ti.d͡ʒoj\
Accusatif	fortiĝon \for.'ti.d͡ʒon\	fortiĝojn \for.'ti.d͡ʒojn\

fortiĝo \for.ˈti.d͡ʒo\

1. Renforcement (fait de devenir fort).
   • Inverse, tro ambiciajn homojn li forpuŝis kaj tiel malhelpis fortiĝon de rivaloj. — (« Pekoj de patriarko », article de Monato)

     À l’inverse, il a repoussé les gens trop ambitieux et a ainsi empêché que des rivaux deviennent forts.

Synonymes

• plifortiĝo

Antonymes

• malfortiĝo

Prononciation

• France (Toulouse) : écouter « fortiĝo [Prononciation ?] »