grond

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Afrikaans[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

grond \Prononciation ?\

  1. Sol, terre.

Synonymes[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Nom grond gronden
Diminutif grondje grondjes

grond \ɣɾond\ masculin

  1. Sol, terre (ce qui est sous nos pieds).
  2. Terrain.
  3. Fond, fondement.

Dérivés[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

grond \Prononciation ?\

  1. Première personne du singulier du présent de gronden.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Romanche[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Forme et orthographe du dialecte surmeiran.

Adjectif [modifier le wikicode]

grond \Prononciation ?\ masculin

  1. Grand.