impertinens

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Français[modifier le wikicode]

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
impertinent impertinens
\ɛ̃.pɛʁ.ti.nɑ̃\

impertinens \ɛ̃.pɛʁ.ti.nɑ̃\ masculin

  1. (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Pluriel de impertinent.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

 Dérivé de pertinens, avec le préfixe in-.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif impertinens impertinens impertinens impertinentēs impertinentēs impertinentia
Vocatif impertinens impertinens impertinens impertinentēs impertinentēs impertinentia
Accusatif impertinentem impertinentem impertinens impertinentēs impertinentēs impertinentia
Génitif impertinentis impertinentis impertinentis impertinentium impertinentium impertinentium
Datif impertinentī impertinentī impertinentī impertinentibus impertinentibus impertinentibus
Ablatif impertinentī impertinentī impertinentī impertinentibus impertinentibus impertinentibus

impertinens \Prononciation ?\

  1. Sans rapport à.

Références[modifier le wikicode]

Suédois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Commun Indéfini Défini
Singulier impertinens impertinensen
Pluriel impertinenser impertinenserna

impertinens \Prononciation ?\ commun

  1. Impertinence.

Synonymes[modifier le wikicode]