Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
imputa \ɛ̃.py.ta\
- Troisième personne du singulier du passé simple du verbe imputer.
Voir la conjugaison du verbe imputar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) imputa
|
(tú) imputa
|
(vos) imputa
|
(él/ella/usted) imputa
|
(nosotros-as) imputa
|
(vosotros-as) imputa
|
(os) imputa
|
(ellos-as/ustedes) imputa
|
Imparfait
|
(yo) imputa
|
(tú) imputa
|
(vos) imputa
|
(él/ella/usted) imputa
|
(nosotros-as) imputa
|
(vosotros-as) imputa
|
(os) imputa
|
(ellos-as/ustedes) imputa
|
Passé simple
|
(yo) imputa
|
(tú) imputa
|
(vos) imputa
|
(él/ella/usted) imputa
|
(nosotros-as) imputa
|
(vosotros-as) imputa
|
(os) imputa
|
(ellos-as/ustedes) imputa
|
Futur simple
|
(yo) imputa
|
(tú) imputa
|
(vos) imputa
|
(él/ella/usted) imputa
|
(nosotros-as) imputa
|
(vosotros-as) imputa
|
(os) imputa
|
(ellos-as/ustedes) imputa
|
Impératif
|
Présent
|
(tú) imputa
|
(vos) imputa
|
(usted) imputa
|
(nosotros-as) imputa
|
(vosotros-as) imputa
|
(os) imputa
|
(ustedes) imputa
|
imputa \imˈpu.ta\
- Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de imputar.
- Deuxième personne du singulier (tú) de l’impératif de imputar.
imputa \ĩ.ˈpu.tɐ\ (Lisbonne) \ĩ.ˈpu.tə\ (São Paulo)
- Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de imputar.
- Deuxième personne du singulier de l’impératif de imputar.