indulgens

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Français[modifier le wikicode]

Forme d’adjectif [modifier le wikicode]

indulgens \ɛ̃.dyl.ʒɑ̃\

  1. (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Ancien masculin pluriel de indulgent.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De indulgeo (« être bienveillant »).

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif indulgens indulgens indulgens indulgentēs indulgentēs indulgentia
Vocatif indulgens indulgens indulgens indulgentēs indulgentēs indulgentia
Accusatif indulgentem indulgentem indulgens indulgentēs indulgentēs indulgentia
Génitif indulgentis indulgentis indulgentis indulgentium indulgentium indulgentium
Datif indulgentī indulgentī indulgentī indulgentibus indulgentibus indulgentibus
Ablatif indulgentī indulgentī indulgentī indulgentibus indulgentibus indulgentibus

indulgens \Prononciation ?\

  1. Indulgent.

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif indulgens indulgens indulgens indulgentēs indulgentēs indulgentia
Vocatif indulgens indulgens indulgens indulgentēs indulgentēs indulgentia
Accusatif indulgentem indulgentem indulgens indulgentēs indulgentēs indulgentia
Génitif indulgentis indulgentis indulgentis indulgentium indulgentium indulgentium
Datif indulgentī indulgentī indulgentī indulgentibus indulgentibus indulgentibus
Ablatif indulgentī indulgentī indulgentī indulgentibus indulgentibus indulgentibus

indulgens \Prononciation ?\

  1. Participe présent de indulgeo.

Références[modifier le wikicode]