initiator

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Anglais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
initiator
\Prononciation ?\
initiators
\Prononciation ?\

initiator

  1. Initiateur.

Prononciation[modifier le wikicode]

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Déverbal de initio (« initier [aux mystères], instruire »), dérivé de initiatum, avec le suffixe -tor.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif initiator initiatorēs
Vocatif initiator initiatorēs
Accusatif initiatorem initiatorēs
Génitif initiatoris initiatorum
Datif initiatorī initiatoribus
Ablatif initiatorĕ initiatoribus

ĭnĭtĭātŏr \i.ni.ti.a.tor\ masculin (pour une femme, on dit : initiatrix)

  1. Celui qui initie.

Références[modifier le wikicode]

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

initiator \Prononciation ?\ masculin

  1. Initiateur.

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 95,8 % des Flamands,
  • 90,0 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]