klimmen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Allemand[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe [modifier le wikicode]

Mode ou
temps
Personne Forme
Présent 1re du sing. ich klimme
2e du sing. du klimmst
3e du sing. er klimmt
Prétérit 1re du sing. ich klomm
klimmte
Subjonctif II 1re du sing. ich klömme
klimmte
Impératif 2e du sing. klimm
klimme!
2e du plur. klimmt!
Participe passé geklommen
geklimmt
Auxiliaire sein
voir conjugaison allemande

klimmen \ˈklɪmən\ (voir la conjugaison)

  1. Grimper.

Prononciation[modifier le wikicode]

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

A rapprocher de l'anglais climb, de même sens.

Verbe [modifier le wikicode]

Présent Prétérit
ik klim klom
jij klimt
hij, zij, het klimt
wij klimmen klommen
jullie klimmen
zij klimmen
u klimt klom
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben klimmend geklommen

klimmen \klɪ.mə:\

  1. Grimper.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

  • (Région à préciser) : écouter « klimmen [klɪ.mə:] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « klimmen [Prononciation ?] »

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]