kostez
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du moyen breton costez[1].
- Mentionné dans le grand dictionnaire français-breton de François Vallée (1931, pages 158b et 307b) : kostez m. pl. iou.
Nom commun [modifier le wikicode]
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | kostez | kostezioù |
Adoucissante | gostez | gostezioù |
Spirante | cʼhostez | cʼhostezioù |
kostez \ˈkɔstɛ(s)\ masculin ou féminin (l’usage hésite)
- Côté, flanc.
- Skrabañ a rae kostez e benn. — (Anjela Duval, Eñvorennoù brezel (1939-1945), in Oberenn glok, Mignoned Anjela & alii, 2000, page 905)
- Il se grattait le côté de la tête.
- Kement a garantez diocʼh eur cʼhostez, ha ken nebeut diocʼh eur cʼhostez all : pebez dizurs ha pebez dislealded ! — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, page 705)
- Tant d'amour d'un côté, et si peu d'un autre côté : quel désordre et quelle déloyauté !
- Skrabañ a rae kostez e benn. — (Anjela Duval, Eñvorennoù brezel (1939-1945), in Oberenn glok, Mignoned Anjela & alii, 2000, page 905)
Dérivés[modifier le wikicode]
Prononciation[modifier le wikicode]
- Nantes (France) : écouter « kostez [Prononciation ?] » (niveau moyen)
Anagrammes[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499