lexicon

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Anglais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin lexicon, du grec ancien λεξικόν, lexikón (« livre de mots »)

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
lexicon
\Prononciation ?\
lexicons
\Prononciation ?\

lexicon

  1. (Linguistique) Lexique.

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien λεξικόν, lexikón (« livre de mots »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif lexicon lexica
Vocatif lexicon lexica
Accusatif lexicon lexica
Génitif lexicī lexicōrum
Datif lexicō lexicīs
Ablatif lexicō lexicīs

lexicon \Prononciation ?\ neutre

  1. Lexique.

Synonymes[modifier le wikicode]

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • lexicon sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin lexicon, du grec ancien λεξικόν, lexikón (« livre de mots »)

Nom commun [modifier le wikicode]

lexicon

  1. (Linguistique) Lexique.

Variantes orthographiques[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 85,9 % des Flamands,
  • 85,4 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]