medicus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Medicus

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de medeor (« soigner, guérir »), avec le suffixe -icus.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif medicus medică medicum medicī medicae medică
Vocatif medice medică medicum medicī medicae medică
Accusatif medicum medicăm medicum medicōs medicās medică
Génitif medicī medicae medicī medicōrŭm medicārŭm medicōrŭm
Datif medicō medicae medicō medicīs medicīs medicīs
Ablatif medicō medicā medicō medicīs medicīs medicīs

mĕdĭcus

  1. (Médecine) Qui soigne, qui guérit, propre à guérir, salutaire.
  2. De médecin, médical, médicinal.
  3. Magique, enchanteur.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif medicus medicī
Vocatif medice medicī
Accusatif medicum medicōs
Génitif medicī medicōrum
Datif medicō medicīs
Ablatif medicō medicīs

medicus masculin

  1. (Médecine) Docteur, médecin.

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin medicus.

Nom commun [modifier le wikicode]

medicus ou medikus

  1. Docteur, médecin.

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 96,9 % des Flamands,
  • 98,7 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]