mercʼh

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
(Redirigé depuis merc'h)
Voir aussi : merch

Breton[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du moyen breton merch[1].
À comparer avec les mots merch en gallois, myrgh en cornique (sens identique).
Issu du celtique *merkā, qui remonte au radical indo-européen *mer-, duquel procèdent le grec ancien meîrax (μεῖραξ) « garçon, fille », lituanien mergà « fille »[2].

Nom commun [modifier le wikicode]

Mutation Singulier Pluriel
Non muté mercʼh mercʼhed
Adoucissante vercʼh vercʼhed

mercʼh \ˈmɛrx\ féminin (pour un homme, on dit : mab)

  1. Fille (de ses parents).
    • N’onn ket da biou eo merh. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 2 : Dictionnaire breton-français des expressions figurées, Librairie Bretonne Giraudon, 1977, page 122)
      Je ne sais pas de qui elle est la fille.
  2. (Par extension) Jeune fille (en général)
    • C’hwec’h merc’h werc’h ar marc’had o tougen c’hwec’h sac’had kerc’h war c’hwec’h marc’h kalloc’h ha c’hoazh oa c’hwec’h manac’h war o lerc’h.
      Les six filles vierges de la place du marché portant six sacs d’avoine sur six chevaux entiers et encore il y avait six moines qui les poursuivaient.

Antonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

mercʼh \ˈmɛrx\ (pluriel de marcʼh)

  1. (Rare) Chevaux.

Synonymes[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre Lingua Libre)

Références[modifier le wikicode]

  1. Jehan LagadeucCatholicon, Tréguier, 1499
  2. Ranko Matasović, Etymological Dictionary of Proto-Celtic, Leyde, Brill, 2009, page 267