muzikant

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Nom muzikant muzikanten
Diminutif muzikantje muzikantjes

muzikant masculin (pour une femme, on dit : muzikante)

  1. Musicien.

Synonymes[modifier le wikicode]

Quasi-synonymes[modifier le wikicode]

Hyponymes[modifier le wikicode]

Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,3 % des Flamands,
  • 98,3 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Tchèque[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de muzika, avec le suffixe -ant.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif muzikant muzikanti
ou muzikantové
Génitif muzikanta muzikantů
Datif muzikantovi muzikantům
Accusatif muzikanta muzikanty
Vocatif muzikante muzikanti
ou muzikantové
Locatif muzikantovi muzikantech
Instrumental muzikantem muzikanty

muzikant \Prononciation ?\ masculin animé

  1. (Musique) Musicien.
    • nic, muzikant. Expression signifiant à peu près : « je n'y suis pour rien, ce n'est pas ma faute. »

Synonymes[modifier le wikicode]