nemen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De neo (« tisser, filer ») avec le suffixe -men.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif nemen nemina
Vocatif nemen nemina
Accusatif nemen nemina
Génitif neminis neminum
Datif neminī neminibus
Ablatif neminĕ neminibus

nemen \Prononciation ?\ neutre

  1. Fil, tissu, trame.

Synonymes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Moyen haut-allemand[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du vieux haut allemand neman.

Verbe [modifier le wikicode]

nemen *\Prononciation ?\

  1. Prendre.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du vieux néerlandais neman. À rapprocher de l’allemand nehmen, de même sens.

Verbe [modifier le wikicode]

Présent Prétérit
ik neem nam
jij neemt
hij, zij, het neemt
wij nemen namen
jullie nemen
zij nemen
u neemt nam
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben nemend genomen

nemen \ˈne.mǝː\ transitif

  1. Prendre.
    • de bus nemen
      prendre le bus
    • dat neem ik op me
      j’en fais mon affaire
    • ervan nemen
      en prendre à son aise, se la couler douce

Dérivés[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,2 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

  • Pays-Bas : écouter « nemen [ne.mǝː] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « nemen [Prononciation ?] »

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]