ophouden

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(Date à préciser) Par préfixation du verbe houden.

Verbe [modifier le wikicode]

Présent Prétérit
ik hou op hield op
jij houdt op
hij, zij, het houdt op
wij houden op hielden op
jullie houden op
zij houden op
u houdt op hield op
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben houden opd opgehouden

ophouden \ɔp.ɦʌu.dǝⁿ\ intransitif & transitif

  1. Cesser, arrêter.
    • het werk ophouden
      cesser le travail
    • laten we erover ophouden
      n’en parlons plus
    • ophouden met roken
      s’arrêter de fumer, cesser de fumer
    • zonder ophouden
      sans cesse
    • niet van ophouden weten
      ne pas savoir s’arrêter
    • hou op!
      arrête !

zich ophouden pronominal

  1. Séjourner, s’arrêter.
  2. S’Occuper de.
  3. Fréquenter quelqu’un.

Synonymes[modifier le wikicode]

cesser
zich ophouden

Antonymes[modifier le wikicode]

cesser

Notes[modifier le wikicode]

À l’écrit soutenu, la première personne du singulier prend un d : ik houd … op. Il n’est cependant jamais prononcé.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,7 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]