osamocený

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Tchèque[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Participe passif adjectivé de osamotit, dérivé de sám (« seul »).

Adjectif [modifier le wikicode]

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif

osamocený osamocená osamocené
vocatif

osamocený osamocená osamocené
accusatif

osamoceného osamocený osamocenou osamocené
génitif

osamoceného osamocené osamoceného
locatif

osamoceném osamocené osamoceném
datif

osamocenému osamocené osamocenému
instrumental

osamoceným osamocenou osamoceným
pluriel nominatif

osamocení osamocené osamocená
vocatif

osamocení osamocené osamocená
accusatif

osamocené osamocená
génitif

osamocených
locatif

osamocených
datif

osamoceným
instrumental

osamocenými

osamocený \ˈosamot͡sɛniː\ (comparatif : osamocenější, superlatif : nejosamocenější)

  1. Isolé, esseulé.

Synonymes[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre Lingua Libre)

Paronymes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]