plasso
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du grec ancien πλάσσω, plássô (« façonner, mouler »).
Verbe [modifier le wikicode]
plasso, infinitif : plassare \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)
- Confectionner.
- Sublatis crinibus in fulmento tundes, sicuti adsolet. Pulpa et in mortario et in liquamine diligenter fricatur, et exinde isicia plassantur. — (Apicius, De re coquinaria, I, sv “ISICIA DE LOLLIGINE”, 2)
Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.
Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- « plasso », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage