ponardo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Espéranto[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(Date à préciser) De l’anglais poniard, du français poignard[1].

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ponardo
\po.ˈnar.do\
ponardoj
\po.ˈnar.doj\
Accusatif ponardon
\po.ˈnar.don\
ponardojn
\po.ˈnar.dojn\
Moderna ponardo (« Un poignard moderne »).

ponardo \po.ˈnar.do\

  1. Dague, poignard.
    • Suficas bataloj, sufiĉas militoj,
      For glavoj, armeoj, ponardoj!
      Ni iru antaŭen kun ĝojaj spiritoj
      Ni -- filoj de l’ pacaj standardoj.
      — (Eska, Al Samideanoj, 1912 → lire en ligne)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • Nun li eltiris sian ponardon, faris kelke da signoj en la arbojn ĉirkaŭstarantajn kaj reenŝteliĝis en la palacon. — (Wilhelm Hauff, La Historio pri Malgranda Muk dans La Karavano, traduction de J. W. Eggleton, 1921 → lire en ligne)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • Aŭdiĝis akra krio kaj la ponardo falis brilante sur la nigran tapiŝon, sur kiun, tuj poste, falis mortsternite la Princo Prospero. — (Edgar Allan Poe, La Maskfesto de la Ruĝa Morto, traduction de Albert Frank Milward, 1923 → lire en ligne)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • ponardo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références[modifier le wikicode]

  1. « ponardo », dans André Cherpillod, Konciza Etimologia Vortaro, 2016