ruis

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Français[modifier le wikicode]

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
rui ruis
\ʁwi\

ruis \ʁwi\ masculin

  1. Pluriel de rui.

Anagrammes[modifier le wikicode]

Modifier la liste d’anagrammes

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Nom ruis ruizen
Diminutif ruisje ruisjes

ruis \Prononciation ?\ masculin

  1. Souffle.
  2. (Audiovisuel) Bruit de fond.

Synonymes[modifier le wikicode]

souffle
bruit de fond

Dérivés[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 97,0 % des Flamands,
  • 99,1 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Portugais[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Voir la conjugaison du verbe ruir
Indicatif Présent
tu ruis
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

ruis \ˈʀu.ɨʃ\ (Lisbonne) \ˈxu.is\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de ruir.