rutilus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Rutilus

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Apparenté[1] au grec ἐρυθρός, eruthos (« rouge »), à rufus, russus, ruber.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif rutilus rutilă rutilum rutilī rutilae rutilă
Vocatif rutile rutilă rutilum rutilī rutilae rutilă
Accusatif rutilum rutilăm rutilum rutilōs rutilās rutilă
Génitif rutilī rutilae rutilī rutilōrŭm rutilārŭm rutilōrŭm
Datif rutilō rutilae rutilō rutilīs rutilīs rutilīs
Ablatif rutilō rutilā rutilō rutilīs rutilīs rutilīs

rutilus \Prononciation ?\

  1. Roux.
  2. Rutilant, ardent.

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. « rutilus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage