scriba

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Italien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin scriba.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
scriba
\ˈskri.ba\
scribi
\ˈskri.bi\

scriba \ˈskri.ba\ masculin

  1. Scribe, copiste, homme employé à faire des écritures.

Anagrammes[modifier le wikicode]

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi[modifier le wikicode]

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Déverbal de scribo (« écrire »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif scribă scribae
Vocatif scribă scribae
Accusatif scribăm scribās
Génitif scribae scribārŭm
Datif scribae scribīs
Ablatif scribā scribīs

scriba \Prononciation ?\ masculin

  1. Scribe, copiste, greffier, secrétaire.
  2. (Au pluriel) Scribes, docteurs de la Loi, chez les Juifs.

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin scriba.

Nom commun [modifier le wikicode]

scriba

  1. Secrétaire.

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 27,9 % des Flamands,
  • 41,9 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]