solemnitat

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Catalan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
solemnitat
\Prononciation ?\
solemnitats
\Prononciation ?\

solemnitat \Prononciation ?\ féminin

  1. solennité.

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Occitan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de solemne, avec le suffixe -itat.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
solemnitat
\su.len.ni.ˈtat\
solemnitats
\su.len.ni.ˈtat͡s\

solemnitat \su.len.ni.ˈtat\ féminin (graphie normalisée)

  1. solennité.
    • L’afar, aqueste còp, èra reglat individualament emai amb una cèrta solemnitat, coma se fasiá a la glèisa, al secret del confessional ! — (Marcèu Esquieu, Dels camins bartassièrs, 2002 [1])
      L’affaire, cette fois, était réglée individuellement et même avec une certaine solennité, comme cela se faisait à l’église, dans le secret du confessional !

Références[modifier le wikicode]