speculator
Anglais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du latin speculator.
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
speculator \ˈspɛk.jʊˌleɪ.tə\ ou \ˈspɛk.jəˌleɪ.tɚ\ |
speculators \ˈspɛk.jʊˌleɪ.təz\ ou \ˈspɛk.jəˌleɪ.tɚz\ |
speculator \ˈspɛk.jʊˌleɪ.tə(ɹ)\ (Royaume-Uni), \ˈspɛk.jəˌleɪ.tɚ\ (États-Unis)
Prononciation[modifier le wikicode]
- \ˈspɛk.jʊˌleɪ.tə\ (Royaume-Uni)
- Grande-Bretagne (Royaume-Uni) : écouter « speculator [ˈspɛk.jʊˌleɪ.tə] »
- \ˈspɛk.jəˌleɪ.tɚ\ (États-Unis)
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Déverbal de speculor (« scruter, observer, espionner »), dérivé de speculatum, avec le suffixe -tor.
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | speculator | speculatorēs |
Vocatif | speculator | speculatorēs |
Accusatif | speculatorem | speculatorēs |
Génitif | speculatoris | speculatorum |
Datif | speculatorī | speculatoribus |
Ablatif | speculatorĕ | speculatoribus |
spĕcŭlātŏr \spe.ku.la.tor\ masculin (pour une femme, on dit : speculatrix)
- Celui qui scrute, observe, espionne.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]
- Anglais : speculator
- Français : spéculateur
Références[modifier le wikicode]
- « speculator », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage