stranický

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Tchèque[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de straník, avec le suffixe -ský.

Adjectif [modifier le wikicode]

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif

stranický stranická stranické
vocatif

stranický stranická stranické
accusatif

stranického stranický stranickou stranické
génitif

stranického stranické stranického
locatif

stranickém stranické stranickém
datif

stranickému stranické stranickému
instrumental

stranickým stranickou stranickým
pluriel nominatif

straničtí stranické stranická
vocatif

straničtí stranické stranická
accusatif

stranické stranická
génitif

stranických
locatif

stranických
datif

stranickým
instrumental

stranickými

stranický \ˈstraɲɪt͡skiː\ masculin

  1. (Politique) Partisan, du parti.
    • Vždy dodržoval stranickou disciplínu.
      Il a toujours suivi la ligne du parti.

Dérivés[modifier le wikicode]