stuk

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Stuk, štuk

Afrikaans[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du néerlandais stuk.

Nom commun [modifier le wikicode]

stuk \Prononciation ?\

  1. Fragment, morceau, pan, pièce.

Prononciation[modifier le wikicode]

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du moyen néerlandais stuc, du proto-germanique *stuːko, apparenté à l’allemand Stück, Stock, au danois stok, à l’anglais stock, shtick, au suédois : stück, stock, etc.

Nom commun [modifier le wikicode]

stuk \stʏk\ neutre

  1. Morceau.
  2. (Cartes à jouer) Paire formée du roi et de la dame d’atout au klaverjassen, belote.

Dérivés[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,1 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

  • Pays-Bas : écouter « stuk [stʏk] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « stuk [Prononciation ?] »

Anagrammes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  • « Stuck » dans le Deutsches Wörterbuch von Jacob Grimm und Wilhelm Grimm
  • « *stAug- » dans l’Indo-European Etymology Database
  • « *stūkō » dans la Germanic Etymology Database
  • « stock », dans (En anglais) Douglas Harper, Online Etymology Dictionary, 2001–2020 → consulter cet ouvrage
  • « steak », dans (En anglais) Douglas Harper, Online Etymology Dictionary, 2001–2020 → consulter cet ouvrage
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]