syntaxis

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Anglais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin syntaxis.

Nom commun [modifier le wikicode]

syntaxis \sɪnˈtaksɪs\

  1. (Désuet) Variante de syntax.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien σύνταξις, syntaxis, comparez avec contextus (« assemblage, contexture ») qui lui est apparenté.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif syntaxis syntaxēs
Vocatif syntaxis syntaxēs
Accusatif syntaxem syntaxēs
Génitif syntaxis syntaxum
Datif syntaxī syntaxibus
Ablatif syntaxĕ syntaxibus

syntaxis \Prononciation ?\ féminin

  1. (Grammaire) Syntaxe.

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre Lingua Libre)

Paronymes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin syntaxis.

Nom commun [modifier le wikicode]

syntaxis \Prononciation ?\ féminin

  1. (Grammaire) Syntaxe.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 93,6 % des Flamands,
  • 84,9 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]