testimonium

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De testis (« témoin ») et munus (« devoir ») → voir matrimonium et patrimonium.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif testimonium testimonia
Vocatif testimonium testimonia
Accusatif testimonium testimonia
Génitif testimoniī testimoniōrum
Datif testimoniō testimoniīs
Ablatif testimoniō testimoniīs

testimonium \Prononciation ?\ neutre

  1. (Droit) Témoignage, déposition, attestation.
    • qui falsas lites falsis testimoniis petunt. — (Plaute, Rud. prol. 13)
  2. (Droit) Preuve issue d’un témoignage, évidence.
    • hoc interest inter exemplum et testimonium: exemplo demonstratur, id quod dicimus cujusmodi sit: testimonio, esse illud ita, ut nos dicimus, confirmatur,” — (Auct. Her. 4, 3, 5)

Quasi-synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • testimonium sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références[modifier le wikicode]

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin testimonium (« témoignage »).

Nom commun [modifier le wikicode]

testimonium

  1. Témoignage.

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 87,9 % des Flamands,
  • 88,8 % des Néerlandais.


Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]