testimonium
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- De testis (« témoin ») et munus (« devoir ») → voir matrimonium et patrimonium.
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | testimonium | testimonia |
Vocatif | testimonium | testimonia |
Accusatif | testimonium | testimonia |
Génitif | testimoniī | testimoniōrum |
Datif | testimoniō | testimoniīs |
Ablatif | testimoniō | testimoniīs |
testimonium \Prononciation ?\ neutre
- (Droit) Témoignage, déposition, attestation.
- qui falsas lites falsis testimoniis petunt. — (Plaute, Rud. prol. 13)
- qui falsas lites falsis testimoniis petunt. — (Plaute, Rud. prol. 13)
- (Droit) Preuve issue d’un témoignage, évidence.
- hoc interest inter exemplum et testimonium: exemplo demonstratur, id quod dicimus cujusmodi sit: testimonio, esse illud ita, ut nos dicimus, confirmatur,” — (Auct. Her. 4, 3, 5)
- hoc interest inter exemplum et testimonium: exemplo demonstratur, id quod dicimus cujusmodi sit: testimonio, esse illud ita, ut nos dicimus, confirmatur,” — (Auct. Her. 4, 3, 5)
Quasi-synonymes[modifier le wikicode]
Dérivés[modifier le wikicode]
Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]
- Anglais : testimony
- Espagnol : testimonio
- Ancien français : tesmoigne, tesmoignie, tesmoin
- Français : témoin, témoigne
- Italien : testimonio
- Portugais : testemunho
Voir aussi[modifier le wikicode]
- testimonium sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références[modifier le wikicode]
- « testimonium », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du latin testimonium (« témoignage »).
Nom commun [modifier le wikicode]
testimonium
Synonymes[modifier le wikicode]
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 87,9 % des Flamands,
- 88,8 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
- (Région à préciser) : écouter « testimonium [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]