vanitas

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Italien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(Date à préciser) Du latin vanitas.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier et pluriel
vanitas

vanitas \ˈva.ni.tas\ féminin singulier et pluriel identiques

  1. (Peinture) Vanité, peinture de genre signifiant le temps, la mort, l’instabilité des choses, à l’aide de composition d’objets périssables, tels que bougie, crâne, sablier, végétaux.

Prononciation[modifier le wikicode]

Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre Lingua Libre)

Anagrammes[modifier le wikicode]

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Bibliographie[modifier le wikicode]

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de vanus, avec le suffixe -itas.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif vanitas vanitatēs
Vocatif vanitas vanitatēs
Accusatif vanitatem vanitatēs
Génitif vanitatis vanitatum
Datif vanitatī vanitatibus
Ablatif vanitatĕ vanitatibus

vanitas \Prononciation ?\ féminin

  1. Vanité, viduité.
    • verba Ecclesiastes filii David regis Hierusalem
      vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes vanitas vanitatum omnia vanitas.
      — (Ecclesiastes)
      Paroles de l’Ecclésiaste, fils de David, roi dans Jérusalem.
      Vanité des vanités ! dit l’Ecclésiaste, vanité des vanités, tout est vanité.
  2. Vanité, frivolité.
  3. Jactance, fanfaronnade.

Références[modifier le wikicode]