verschonen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Allemand[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe [modifier le wikicode]

Mode ou
temps
Personne Forme
Présent 1re du sing. ich verschone
2e du sing. du verschonst
3e du sing. er verschont
Prétérit 1re du sing. ich verschonte
Subjonctif II 1re du sing. ich verschonte
Impératif 2e du sing. verschon, verschone!
2e du plur. verschont!
Participe passé verschont
Auxiliaire haben
voir conjugaison allemande

verschonen \fɛɐ̯ˈʃoːnən\ (voir la conjugaison)

  1. Épargner, faire grâce (à).
    • Jedes Mal, wenn Detlefs Vater betrunken nach Hause kam, verprügelte er seine Frau und seine Söhne, nur seine kleine Tochter verschonte er.
      Chaque fois que le père de Detlef rentrait ivre à la maison, il battait sa femme et ses fils, n’épargnant que sa petite fille.

Prononciation[modifier le wikicode]

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe [modifier le wikicode]

verschonen \Prononciation ?\

  1. Excuser.

Variantes orthographiques[modifier le wikicode]

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,1 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.


Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]