volmacht

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’allemand Vollmacht de même sens.

Nom commun [modifier le wikicode]

volmacht \Prononciation ?\ féminin

  1. Procuration, pouvoir.
    • Volmacht geven.
      Donner procuration.
    • Volmacht hebben.
      Avoir les pleins pouvoirs.
    • Bij volmacht.
      Par procuration.
    • Hij heeft volmacht van de algemeen directeur verkregen.
      Il a reçu pouvoir du directeur général.
  2. (Attestation écrite) bon pour pouvoir

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,8 % des Flamands,
  • 99,3 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]