παιδικός

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Grec[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien παιδικός, paidikós.

Adjectif [modifier le wikicode]

παιδικός, paidikós \Prononciation ?\

  1. Enfantin, d’enfant.
    • παιδικό παιχνίδι, jeu d’enfants.
    • παιδικός σταθμός, jardin d'enfants.

Synonymes[modifier le wikicode]

Grec ancien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de παῖς, paîs (« enfant »), avec le suffixe -ικός, -ikós.

Adjectif [modifier le wikicode]

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif παιδικός παιδική παιδικόν
vocatif παιδικέ παιδική παιδικόν
accusatif παιδικόν παιδικήν παιδικόν
génitif παιδικοῦ παιδικῆς παιδικοῦ
datif παιδικ παιδικ παιδικ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif παιδικώ παιδικά παιδικώ
vocatif παιδικώ παιδικά παιδικώ
accusatif παιδικώ παιδικά παιδικώ
génitif παιδικοῖν παιδικαῖν παιδικοῖν
datif παιδικοῖν παιδικαῖν παιδικοῖν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif παιδικοί παιδικαί παιδικά
vocatif παιδικοί παιδικαί παιδικά
accusatif παιδικούς παιδικάς παιδικά
génitif παιδικῶν παιδικῶν παιδικῶν
datif παιδικοῖς παιδικαῖς παιδικοῖς

παιδικός, paidikós *\pa͜i.di.ˈkos\ masculin

  1. Qui concerne les enfants, d’enfant.
  2. Enfantin, puéril.
  3. (Sexualité) Qui concerne un enfant aimé (un mignon, un favori).
  4. Badin, niais.

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]