ποίησις

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Grec ancien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

 Dérivé de ποιέω, poiéō (« faire »), avec le suffixe -σις, -sis.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ποίησις αἱ ποιήσεις τὼ ποιήσει
Vocatif ποίησι ποιήσεις ποιήσει
Accusatif τὴν ποίησιν τὰς ποιήσεις τὼ ποιήσει
Génitif τῆς ποιήσεως τῶν ποιήσεων τοῖν ποιησέοιν
Datif τῇ ποιήσει ταῖς ποιήσεσι(ν) τοῖν ποιησέοιν

ποίησις, poíēsis féminin

  1. Création, fabrication, façon, production.
    • ποίησις τῆς τραγῳδίας.
      La création, production d’une tragédie.
  2. (Avec spécialisation de sens) Création poétique, poésie, poème.
    • περὶ ὧν Ὅμηρος τὴν ποίησιν πεποίηκεν — (Pl.Ion531d)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]