ἀπόστασις

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Grec ancien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Apparenté à στάσις, stásis, dérivé de ἀφίστημι, aphístêmi, avec le suffixe -σις, -sis ; avec conservation de ἀπό, apó.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ἀπόστασις αἱ ἀποστάσεις τὼ ἀποστάσει
Vocatif ἀπόστασι ἀποστάσεις ἀποστάσει
Accusatif τὴν ἀπόστασιν τὰς ἀποστάσεις τὼ ἀποστάσει
Génitif τῆς ἀποστάσεως τῶν ἀποστάσεων τοῖν ἀποστασέοιν
Datif τῇ ἀποστάσει ταῖς ἀποστάσεσι(ν) τοῖν ἀποστασέοιν

ἀπόστασις, apóstasis *\a.ˈpo.sta.sis\ féminin

  1. Action de s’éloigner, éloignement.
  2. Abandon, défection.
  3. Abandon du parti de quelqu’un.
  4. Renoncement, cession.
  5. Distance.
  6. Abcès.
  7. Chute d’une partie d’os.
  8. Écoulement d’humeur.
  9. Phase nouvelle ou période de maladie.
  10. Lieu ou l’on met en réserve, en dépôt.
  11. (Rhétorique) Construction par membres de phrase distincts et isolés.

Références[modifier le wikicode]