ĝemi

Voir aussi : gemi, gémi

Espéranto

Dans d’autres systèmes d’écriture : gxemi, ghemi

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine ĝem (« gémir ») et de la finale -i (verbe).

Verbe

Voir la conjugaison du verbe ĝemi
Infinitif	ĝemi

ĝemi \ˈd͡ʒe.mi\ intransitif

1. Gémir.
   • La vaganta kavaliro povos uzi sian glavon kaj sian ŝildon; la amanto ne ĝemos sen rekompenco; la gajulo pace ludos sian rolon; la ridindulo elvokos ridon ĉe tiuj, kiuj havas tikleblan diafragmon; kaj la fraŭlino malkaŝe esprimos sian amon per lamaj versoj. — (Louis-Lazare Zamenhof, Hamleto, 1893)

     La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés

• ĝema : gémissant
• ĝemo : gémissement ("cri")
• ĝemadi : gémir durablement
• ĝemado : gémissement (action de gémir)
• ĝemego : gémissement profond
• ĝemeto : gémissement délicat
• ĝeminda : méritant des gémissements
• ĝemistino = ploristino : pleureuse
• ekĝemi : soupirer, pousser un soupir
  • = sopirĝemi = suspiri
• elĝemi : dire entre des gémissements
• forĝemi : perdre en gémissant
• priĝemi : gémir à propos de
• dolorĝemi : gémir de douleur
• plorĝemi = ĝemplori : sangloter

Prononciation

• Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « ĝemi [Prononciation ?] »
• (Région à préciser) : écouter « ĝemi [Prononciation ?] »

Références

Bibliographie

• E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
• ĝemi sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
• ĝemi sur le site Reta-vortaro.de (RV)
• Racine(s) ou affixe(s) "ĝem-", "-i" présentes dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).