αδιόρθωτος

Grec

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		αδιόρθωτος		αδιόρθωτη		αδιόρθωτο
génitif		αδιόρθωτου		αδιόρθωτης		αδιόρθωτου
accusatif		αδιόρθωτο		αδιόρθωτη		αδιόρθωτο
vocatif		αδιόρθωτε		αδιόρθωτη		αδιόρθωτο
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		αδιόρθωτοι		αδιόρθωτες		αδιόρθωτα
génitif		αδιόρθωτων		αδιόρθωτων		αδιόρθωτων
accusatif		αδιόρθωτους		αδιόρθωτες		αδιόρθωτα
vocatif		αδιόρθωτοι		αδιόρθωτες		αδιόρθωτα

αδιόρθωτος (adhiórthotos) \a.ði.ˈɔɾ.θɔ.tɔs\

1. Qui n’est pas corrigé.
2. Incorrigible.