αἰσχύνω
:
Grec ancien[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Verbe [modifier le wikicode]
αἰσχύνω, aiskhúnô, futur : αἰσχυνῶ, aoriste : ᾔσχυνα, parfait : ᾔσχυκα, parfait passif : ᾔσχυμμαι, aoriste passif : ᾐσχύνθην *\ai̯s.kʰy̌ː.nɔː\ (voir la conjugaison) transitif
- Déshonorer.
- (Au passif) Avoir honte.
- τούς τε νεωτέρους πατέρων τῶν τότε ἀγαθῶν γενομένων παῖδας πειρᾶσθαι μὴ αἰσχῦναι τὰς προσηκούσας ἀρετάς — (Thucydide, Ιστ. 4.92.7)
- τούς τε νεωτέρους πατέρων τῶν τότε ἀγαθῶν γενομένων παῖδας πειρᾶσθαι μὴ αἰσχῦναι τὰς προσηκούσας ἀρετάς — (Thucydide, Ιστ. 4.92.7)
Note : Par convention, les verbes grecs anciens sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif actif.
Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- « αἰσχύνω », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage