γαστήρ
Sommaire
Grec ancien[modifier]
Étymologie[modifier]
- Apparenté au latin gaster, gasteris (« ventre »), et gastrum (« vase bombé »), et venter, (« ventre »), de ἔντερον énteron (« entrailles ») ; comparez également ὑστέρα, hustéra (« matrice ») et uterus.
Nom commun [modifier]
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | γαστήρ | αἱ | γαστέρες | τὼ | γαστέρε |
| Vocatif | γαστήρ | γαστέρες | γαστέρε | |||
| Accusatif | τὴν | γαστέρᾰ | τὰς | γαστέρᾰς | τὼ | γαστέρε |
| Génitif | τῆς | γαστρός | τῶν | γαστέρων | τοῖν | γαστέροιν |
| Datif | τῇ | γαστρί | ταῖς | γαστράσι(ν) | τοῖν | γαστέροιν |
γαστήρ, gastếr \gas.ˈtɛːr\ féminin
- (Anatomie) Ventre.
- Utérus, ventre, sein, entrailles.
- Ἡσαΐα χόρευε, ἡ Παρθένος ἔσχεν ἐν γαστρὶ, καὶ ἔτεκεν υἱὸν τὸν Ἐμμανουὴλ, Θεὸν τε καὶ ἄνθρωπον.
- Estomac, appétit, faim.
